To ξέρω, ανθρωπάκο, ότι συνηθίζεις να βγάζεις αμέσως τρελό όποιον σου λέει αλήθειες που δε σου αρέσουν. θεωρείς τον εαυτό σου «φυσιολογικό»! Μάντρωσες τους τρελούς και μείνατε οι φυσιολογικοί να κουμαντάρετε τον κόσμο. Τότε, λοιπόν, ποιος φταίει για όλα τα στραβά και τα ανάποδα;

ΙΟΥΛΙΟΣ 2013

   ΤΕΥΧΟΣ 2

> Περί Μεταδημοκρατίας
> Η ψυχανάλυση του ρατσισμού

> ΑλλάΖΩ

> "Τα φωτεινά μάτια του κινδύνου" 

> ο Freud για την ομοφυλοφιλία

> fashion / Άκρως καλοκαιρινό!
> έρωτας

η μεταδημοκρατία στην Ελλάδα της κρίσης [κεφάλαιο 2 / Περί Μεταδημοκρατίας]

Περί Μεταδημοκρατίας

...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου                                                                    

[εισαγωγικά & το προηγούμενο μέρος εδώ ]

 Μεταδημοκρατία... τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο αυτόν και ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του; Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να απαντήσω στις γραμμές που ακολουθούν, στηρίζοντας τα λεγόμενα μου στο ομώνυμο βιβλίο του Κόλιν Κράουτς, με αναφορές στο έργο του Ζακ Ρανσιέρ και άλλων θεωρητικών. Σε γενικές γραμμές, με τον όρο "μεταδημοκρατία" δηλώνουμε μια βαθιά ρωγμή που έχει υποστεί η δημοκρατία τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια. Μια ρωγμή που δεν σημαίνει ότι βαδίζουμε προς κάτι τελείως αντι-δημοκρατικό. Υπάρχει μεν μια κρίση του δημοκρατικού μοντέλου που μας κατευθύνει σε κάτι που δεν είναι τόσο δημοκρατικό, όσο το ξέραμε και όσο δημοκρατικό μπορούσε να είναι, κάτι όμως που δεν είναι και τελείως αντι-δημοκρατικό. Γι αυτό χρησιμοποιούμε έναν όρο που ενέχει την έννοια της δημοκρατίας και ταυτόχρονα δηλώνει μια απόσταση από αυτήν. Άλλωστε το ίδιο το πρόθημα "μετά" δηλώνει μια μετάλλαξη που μειώνει τη σημασία της έννοιας που ακολουθεί, στην προκειμένη περίπτωση της δημοκρατίας (Κράουτς/ 2006:77)

Η ψυχανάλυση του ρατσισμού

...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου

Αν για έναν λόγο είναι τόσο επικίνδυνος ο ρατσισμός, τούτος είναι ακριβώς επειδή μας αφορά όλους. Ναι όλους. Δεν αφορά μονάχα κάποιους αμόρφωτους, μαύρους, ξένους, μετανάστες -νόμιμους και μη-, ομοφυλόφιλους, αριστερούς ή οτιδήποτε άλλο. Μας αφορά όλους. Θα επιχειρήσουμε παρακάτω μια ψυχανάλυση αυτού του φαινομένου. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον ρατσιστή; Τι "άνθρωπος" είναι αυτός που μισεί συνανθρώπους του; Γιατί μας αφορά όλους;

ΑλλάΖΩ

...γράφει η Μαρία Θεοδωράκη

«Θέλω να μου εξηγηθούν τα πάντα. Και ο λόγος είναι αδύναμος μπροστά στην κραυγή της καρδιάς» είπε ο Αλμπέρ Καμύ και εγώ σκόνταψα πάνω του σε μια στιγμή εντελώς ανεξήγητη για τα συνηθισμένα καταθλιπτικά και μίζερα δεδομένα μου. Δεν ξέρω αν φταίει η ζέστη, το ερωτηματικό που αραχνιάζει μέσα μου ή αυτή η εντελώς περίεργη πληρότητα που με κάνει να νιώθω τύψεις το τελευταίο καιρό. Ομολογώ πως δεν ξέρω σε ποιο μέρος του αποφθέγματος κόλλησα περισσότερο, στο ότι θα ήθελα να ξέρω τα πάντα ή στο πόσο δυνατή είναι η κραυγή της καρδιάς; Προφανώς το πρώτο συμπεριλαμβάνει το δεύτερο. Είναι άραγε τόσο ισχυρή ώστε να αλλάξει έναν ολόκληρο εσωτερικό κόσμο; Να κρύψει στα έγκατα της ολόκληρο το παρελθόν και να ξυπνήσει αυτό τον άλλο εαυτό που κάποτε μας κρατούσε αλυσοδεμένους;

"Τα φωτεινά μάτια του κινδύνου"

...γράφει ο Βασίλης Θυμιανίδης

    Καθώς λοιπόν διάβαζα‘’μετά κόπων και βασάνων’’  για την περιβόητη εξεταστική του Ιουνίου είχα την τύχη μέσα στο ξεσκαρτάρισμα που έκανα, προκειμένου να βγάλω την ύλη έγκαιρα, να πέσει το μάτι μου σε μια σελίδα και συγκεκριμένα σε μια φράση που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα κάνει τακτικές εφόδους στη ζωή και την καθημερινότητά μου.
     ‘’Οι άνθρωποι, που δεν τολμούν να ξανοιχτούν στις ανοιχτές θάλασσες, τιμωρούνται κατά το ότι δεν αντικρίζουν ποτέ τα φωτεινά μάτια του κινδύνου και στην καλύτερη περίπτωση, γνωρίζουν μόνο τη μισή ζωή.’’ Λιούις Μάμφορντ

ο Freud για την ομοφυλοφιλία

    

    Στη λαϊκή αντίληψη για τη σεξουαλικότητα ανταποκρίνεται με τον ωραιότερο τρόπο ο ποιητικός μύθος για τον χωρισμό του ανθρώπου σε δύο μισά - άντρας και γυναίκα -, που στον έρωτα πασχίζουν να γίνουν πάλι ένα. Γι αυτό ακούει κανείς με μεγάλη κατάληψη ότι υπάρχουν άντρες, για τους οποίους όχι η γυναίκα αλλά ο άντρας, και γυναίκες, για τις οποίες όχι ο άντρας, αλλά η γυναίκα αποτελούν το σεξουαλικό αντικείμενο. Τέτοια άτομα αποκαλούνται εναντιόφυλοι ή, καλύτερα, ομοφυλόφιλοι, και το σχετικό γεγονός ομοφυλοφιλία. Ο αριθμός αυτών των ανθρώπων είναι πολύ μεγάλος, αν και ο ακριβής υπολογισμός του είναι δύσκολος.

fashion

Άκρως καλοκαιρινό!

...γράφει η Μαριλένα Γκικοπούλου 

 Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, η εξεταστική τελείωσε και τώρα... ΔΙΑΚΟΠΕΣ! Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε διακοπές; Εμένα το μαγιό. Γιατί διακοπές= θάλασσα! Αν είσαι λοιπόν της τελευταίας στιγμής και αναποφάσιστη, σε λίγες μέρες φεύγεις και δεν έχεις βάλει ακόμα στη βαλίτσα το μαγιό σου, ρίξε μια ματιά εδώ!