"Τα φωτεινά μάτια του κινδύνου"

...γράφει ο Βασίλης Θυμιανίδης

    Καθώς λοιπόν διάβαζα‘’μετά κόπων και βασάνων’’  για την περιβόητη εξεταστική του Ιουνίου είχα την τύχη μέσα στο ξεσκαρτάρισμα που έκανα, προκειμένου να βγάλω την ύλη έγκαιρα, να πέσει το μάτι μου σε μια σελίδα και συγκεκριμένα σε μια φράση που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα κάνει τακτικές εφόδους στη ζωή και την καθημερινότητά μου.
     ‘’Οι άνθρωποι, που δεν τολμούν να ξανοιχτούν στις ανοιχτές θάλασσες, τιμωρούνται κατά το ότι δεν αντικρίζουν ποτέ τα φωτεινά μάτια του κινδύνου και στην καλύτερη περίπτωση, γνωρίζουν μόνο τη μισή ζωή.’’ Λιούις Μάμφορντ

   Θέλοντας να αποκωδικοποιήσω τη φράση αυτή χρειάστηκε να κάνω συνεχείς αναγνώσεις, να την περάσω ξανά και ξανά, να δώσω βάση στην κάθε λέξη της ξεχωριστά και συνολικά μέσα στο κείμενο, να σχηματίσω εικόνα!! Στην προσπάθειά μου να εξηγήσω το οτιδήποτε συμβαίνει σε εμένα και τους γύρω μου,από το πιο δύσκολο μέχρι το πιο απλό, όπως για παράδειγμα  το να κατανοώ το νόημα σοφών αποφθεγμάτων, σχηματίζω εικόνες που διευκολύνουν τον τρόπο σκέψης μου και με βοηθάνε να κρατάω ζωντανό το συναίσθημα της στιγμής εκείνης που κατάφερε να πολλαπλασιάσει την ακοή, την όρασή, τη σκέψη μου με ό,τι αυτό συνεπάγεται( αμφιβολία,κριτική, συζήτηση) .
    Τα λόγια του Λιούις Μάμφορντ ηχούσαν μέσα μου για αρκετή ώρα μέχρι που τελικά η προσοχή μου στράφηκε στα ‘’φωτεινά μάτια του κινδύνου’’.
   Έτσι χαρακτηρίζει ο σπουδαίος στοχαστής τον κίνδυνο, τον κίνδυνο που ωστόσο θα σου μάθει πολλά, θα διευρύνει τους  ορίζοντές σου, τον ‘’κίνδυνο’’ που κρύβει η συναναστροφή σου με έναν άλλο τρόπο ζωής, την επαφή σου με το διαφορετικό που για χρόνια θεωρούσες άπιαστο όνειρο με ό,τι ο καθένας θεωρεί συναρπαστικό στις πιο τρελές του σκέψεις, τον κίνδυνο που σε ανυψώνει και σε ωθεί να ανέβεις και το επόμενο σκαλί, ίσως και το μεθεπόμενο και τελικά να φτάσεις στην κορυφή που τόσο καιρό φοβόσουν ότι δεν είσαι πραγματικά ικανός να προσεγγίσεις.Άλλωστε δεν είναι αναγκαίο ‘’να εγκαταλείψεις τον πραγματικό κόσμο, για να μπεις στον πραγματοποιήσιμο καθώς ο δεύτερος ξεπηδάει πάντα από τον πρώτο’’.
  Μη φοβάσαι τις ‘’ανοιχτές θάλασσες’’ ! Γίνε μέρος τους, βγες σε αυτές, πάλεψε με τα κύματα(δυσκολίες) έχοντας στο νου σου τη στεριά που πλησιάζει! Δεν σε απειλεί τίποτα και κανένας παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός που έχει την τάση να κάνει τα ‘’κύματα’’ μεγαλύτερα. H θάλασσα είναι η ευκαιρία που σε καλεί να την αρπάξεις καθώς η ζωή η ίδια είναι μια ευκαιρία. Προσδιόρισε ακριβώς τι είναι αυτό που σε εμποδίζει και δράσε αποφασιστικά. Πολλές φορές ξεπερνάμε έναν φόβο αντιμετωπίζωντάς τον κατάματα.
   Δημιούργησε την δική σου ουτοπία χωρίς το φόβο του ανέφικτου και του εξωπραγματκού.Αξίζει να καταλάβουμε όλοι μας ότι αυτό που κάνει υποφερτό τον πραγματικό κόσμο είναι οι ουτοπίες μας!!
  "Οι άνθρωποι κατοικούν εν τέλει στις πόλεις και τα μέγαρα των ονείρων τους".