Πόσο κοστίζει μια ιδέα;

…γράφει ο Γιάννης Κωνσταντινούδης

         Η ιδέα κατευθύνει τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος την ιδέα; 

   
Σκέψου λίγο..Πόσο αίμα πρέπει να χυθεί για να ριζώσει μια ιδέα; Πόσες ανθρώπινες ζωές πρέπει να χαθούν  για να εδραιωθεί αυτή η ιδέα;Είναι μια ιδέα ικανή να απορροφήσει την ιδιαιτερότητα ενός ατόμου,κάνοντας το άτομο αυτό άβουλο στρατιώτη της,με σκοπό την διαδοσή της;Κατά πόσο μια πεφωτισμένη αυθεντία μπορεί να καπιλευτεί μια ιδέα με σκοτεινές επιδιώξεις;Τι είναι η ΙΔΕΑ τελωσπάντων;

 Η ιδέα ορίζεται στο λεξικό ως κάθε παράσταση που σχηματίζεται από τη νόηση. Στην καθημερινή της χρήση η λέξη ιδέα υπονοεί κάθε τι που έχουμε στο νου μας για την υποδήλωση οποιουδήποτε αντικειμένου της σκέψης. Με αυτό τον τρόπο δεν ξεχωρίζει όμως από την έννοια της σκέψης.Η λέξη ιδέα χρησιμοποιείται για να ονομάσει μια νοητική λειτουργία του ανθρώπου. Η διαφορά από τη σκέψη είναι ότι η σκέψη αποτελεί μία αυθόρμητη λειτουργία του εγκεφάλου και είναι ακατέργαστη. Η ιδέα αποτελεί το προϊόν επεξεργασίας πολλών σκέψεων για αρκετό χρόνο.Η σκέψη παρέχει μία τάση επεξεργασίας των προβλημάτων μας, ενώ η ιδέα αποτελεί την ολοκληρωμένη λύση που έχει παραχθεί ύστερα από κόπο και επεξεργασία των σκέψεών μας.H σκέψη όπως και η ιδέα μπορεί να είναι λογική ή παράλογη. Δηλαδή, η δημιουργία της σκέψης και η παραγωγή της ιδέας μπορεί να βασίζονται είτε σε λογικές είτε σε παράλογες νοητικές λειτουργίες. Η ιδέα και η σκέψη μπορούν να διαδοθούν με την επικοινωνία των ανθρώπων, δίχως να χρειάζεται να τις παράγει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά.Οι ιδέες παράγονται από τη σκέψη. Αλλά και αυτές με τη σειρά τους καθορίζουν τον τρόπο σκέψης. Ο τρόπος σκέψης καθορίζει τους στόχους που έχει ο καθένας στη ζωή του και τις επιλογές του.Άρα οι ιδέες παρόλο που είναι άυλες, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που ζούμε.

   Αρχικά λοιπόν, ο όρος «ιδέα» σήμαινε τη θέαση του κόσμου διά μέσου των αισθήσεων. Στη συνέχεια, ο όρος δηλώνει μια περισσότερο προσεκτική θεώρηση τής εξωτερικής εμφάνισης τού κόσμου (τού σχήματος, τής μορφής του) και, ακολούθως, της εσώτερης υφής του — της ουσίας του.Το μεγαλύτερο πρόβλημα εγγείται στην ίδια την φύση της ιδέας.Στο ότι ακριβώς είναι δύσκολο να οριοθετήσεις κάτι το άυλο.Έτσι λοιπόν συμβαίνει κάποιες ιδέες -όπως και οι ιδεολογίες κατ επέκταση- να περιέχουν τεμνόμενα,κοινά στοιχεία χωρίς να έχουν συνολικά και πρακτικά καμιά σχέση μεταξύ τους.Στον ιδεατό κόσμο του τόπου και του χρόνου δεν υπάρχει ενότητα χωρίς πολλαπλότητα, τίποτα δεν παραμένει, τίποτα δεν είναι τέλειο στο είδος του, αν και τα πάντα μας μιλούν για τελειότητα-όχι όμως δική τους.Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε ιδέας είναι η ανάγκη για εξάπλωση και επιβολή.Έτσι η ΙΔΕΑ φροντίζει να στρατολογήσει τα άτομα (possesion)  για να εξαπλωθεί.Η διαδικασία της στρατολόγησης παραμένει ενα μυστήριο.Τα άτομα επιλέγουν να ακολουθήσουν τις ιδέες η το ανάποδο;

 Οι διάφορες ιδέες πολιτικές,κοινωνικές,πολιτισμικές φωλιάζουν στον εγκεφαλό των ανθρώπων.Ως γνωστόν , ο ανθρωπος χρησιμοποιεί,απο βιολογικη αποψη, μόνο το 1%(δεν ισχύει καθολικά..).Είναι επομένως εύκολο να ξεγελαστεί ένα τόσο περιορισμένο εργαλείο.Είναι πανεύκολο να φανατιστεί το ατομο.Βρίσκοντας καταφύγιο ασφάλειας στους οπαδούς της ιδεολογίας που ακολουθεί είναι πανέτοιμο να κυνηγήσει,να κατεστρέψει να αφανίσει με μένος οτιδήποτε αποτελέσει τροχοπέδη στην διάδοση της ιδέας "του".Είναι ο αυτός ο ποδοσφαιρικός φανατισμός ,η κομματική ταύτιση η οποία μαστίζει και παίρνει αλλα τόσο προσωπεία που δυσκολεύεσαι να το αντιληφθείς.Πονάει,αλλά είναι μέχρι να το καταλάβεις.Άσε στην άκρη τα συμφέροντα και τα παιχνίδια που παίζονται...Χάνεις τον εαυτό σου,και τόσο ακριβώς κοστίζει μια ιδέα.

      

Μήπως τελικά ο άνθρωπος έβαλε τις "ιδεολογίες" του πάνω από τον ίδιο και τους γύρω του;Έγινε δούλος στο ίδιο του το κατασκεύασμα... 

"Nothing violates this nature,

the nature violates you"