22.6.13

για την ΕΡΤ

 Από το κλείσιμο της ΕΡΤ στην πολιτική αστάθεια
σκέψεις&προβληματισμοί

...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου

Τρίτη 11 Ιουνίου. Βράδυ. Από σχόλια φίλων στα social media και από διάφορα άρθρα συνειδητοποιώ πως κάτι τρέχει με την ΕΡΤ. Η δήλωση του πρώην πανελίστα και νυν κυβερνητικού εκπροσώπου μόνο αηδία και ντροπή μπορεί να μου προκαλέσει. "[...] Η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, η ΕΡΤ, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση μοναδικής αδιαφάνειας και απίστευτης σπατάλης. Κι αυτό τελειώνει σήμερα. Την ΕΡΤ την πληρώνει ο ελληνικός λαός με το χαράτσι στους λογαριασμούς ηλεκτρικού [...], έχει τριπλάσιο ως επταπλάσιο κόστος από άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς [...]. Η "αμαρτωλή", σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ΕΡΤ κλείνει και μια ακόμη μαύρη σελίδα, μια από τις πολλές των τελευταίων ετών, έρχεται να προστεθεί στην ελληνική ιστορία. 



Γενικά
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι αντι-συνταγματικό το κλεισιμο της ΕΡΤ με πράξη νομοθετικού περιεχομένου; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ναι είναι! Σύμφωνα με το άρθρο 44, παρ.1 του Συντάγματος πράξεις νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να εκδίδει "σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παρ.1 [...]. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή [...] παύουν να ισχύουν στο εξής". Είναι ολοφάνερο, νομίζω, πως δεν πρόκειται για καμία τέτοια περίπτωση το ζήτημα της ΕΡΤ, οπότε είναι απολύτως ορθό να γίνεται λόγος για κατάλυση του Συντάγματος. 

Στο σημείο αυτό, παρενθετικά, θα εστιάσω σε κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Πρόκειται για την υποκρισία των ίδιων των δημοσιογράφων της ΕΡΤ που το βράδυ της Τρίτης καταδίκασαν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου και εξοργίστηκαν, δικαιολογημένα, με τούτη την απόφαση. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Η ένσταση μου βρίσκεται στο ότι οι ίδιοι δημοσιογράφοι όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν απλά φερέφωνα της εκάστοτε κυβέρνησης, ήταν δηλαδή περισσότερο κρατική τηλεοραση ή μάλλον τηλεοραση της κυβέρνησης παρά δημόσια. Σε αυτό βέβαια δεν φταίνε απόλυτα οι εργαζόμενοι, αυτοί έκαναν απλά τη δουλειά τους... Δεν έλεγαν τίποτα για τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που έκοβαν μισθούς . Μονάχα σε αυτό περιορίζεται η ένσταση μου και εννοείται ότι σέβομαι και στηρίζω όπως μπορώ τον αγώνα των εργαζομένων. Με χαροποιεί βέβαια το γεγονός ότι το πρόγραμμα της ΕΡΤ που εκπέμπει ιντερνετικά πλέον, αντιστοιχεί πολύ περισσότερο σε αυτό που θα ονομάζαμε "δημόσια τηλεόραση". 

Από εκεί και πέρα ο ξεσηκωμός των εργαζομένων και η συμπαράσταση του λαού, που φαίνεται να ξυπνά κάπως από τον λήθαργο είναι άξια προσοχής. Ο αγώνας αυτός, φυσικά, αφορμάται από το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ και είναι ένας αγώνας για τη δημοκρατία που βάλλεται συνεχώς με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Με άλλα λόγια, η δημοκρατία δεν καταλύθηκε με το κλείσιμο της ΕΡΤ, έχει δολοφονηθεί καιρό πριν. Αν θέλετε να εστιάσουμε στα τελευταία τέσσερα χρόνια τα παραδείγματα είναι πολλά και αυτό το θέμα θα μας απασχολήσει κυρίως εδώ. Το κακό πάντως φαίνεται να ξεκινά τουλάχιστον δυο δεκαετίες πριν, εκεί που εντοπίζεται το ελληνικό πέρασμα από τη δημοκρατία σε μια φάση που σημαντικοί θεωρητικοί σήμερα ονομάζουν μετα-δημοκρατία. Εν πάσει περιπτώσει, το κλείσιμο της ΕΡΤ στα μάτια του απλού πολίτη ήταν αυτό που έφτασε τον κόμπο στο χτένι. Όπως και να χει, το μαύρο στην οθόνη σοκάρει, προκαλεί και θυμίζει εποχές που όσοι τις έζησαν θέλουν να τις ξεχάσουν. 

η αμαρτωλή ΕΡΤ - δημιούργημα του αμαρτωλού συστήματος

" Έκλεισα την αμαρτωλή ΕΡΤ" δήλωνε με περίσσια υπερηφάνεια και αυστηρότητα ο πρωθυπουργός, όπως πιθανώς να τον συμβούλεψαν οι επαγγελματίες σε θέματα επικοινωνίας συνεργάτες του. "Αμαρτωλή" εκ φύσεως η ΕΡΤ; Τις πταίει για την γεμάτη αμαρτίες ΕΡΤ; Προφανώς αυτή η ΕΡΤ που κατηγορεί σήμερα με τεράστια ευκολία ο κάθε πικραμένος είναι έργο του ακόμα πιο αμαρτωλού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Με διορισμούς πότε γαλάζιων και πότε πρασίνων παιδιών, σαφώς και δεν μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη αξιοκρατία κ.λπ. Άνθρωποι που δεν είχαν τα κατάλληλα προσόντα και εφόδια, άνθρωποι που απλά είχαν τις κατάλληλες γνωριμίες, υποψήφιοι βουλευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν και ένα σωρό άλλες περιπτώσεις επιβεβαιώνουν τον προφανέστατο ισχυρισμό μας. Ήταν όμως αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν και υψηλόμοσθοι, η πλειοψηφία στην ΕΡΤ ή μήπως η πλειοψηφία αποτελούνταν από ανθρώπους με μισθούς της τάξεως των 1000 € που απλά έκαναν τη δουλειά τους; Ας μη γελιόμαστε, οι υψηλά αμοιβόμενοι ήταν αυτοί οι διορισμένοι από την εκάστοτε εξουσία. Ο κ. Καμπανέλης και ο κ. Σεβαστιάδης [κουμπάρος του διευθυντή Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά] είναι μόνο δυο από τις πολλές ακόμα περιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι 36 διοικητικά στελέχη της ΕΡΤ, διορισμένα από τον "κύριο" Κεδίκογλου και τη σημερινή κυβέρνηση κοστίζουν όσο οι υπόλοιποι εργαζόμενοι μαζί. Το επιχείρημα για τα 4€ το μήνα, το βρίσκω ελάσσονος σημασίας και αναρωτιέμαι πάλι, γιατί πολλοί από αυτούς τους "έξυπνους" που εξεγείρονται στο Facebook και το twitter για αυτά τα 4€ το μήνα [που ειδικά σήμερα λείπουν από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού]  γιατί λοιπόν, δεν ορίωνται για το αντι-συνταγματικό χαράτσι, που από να γίνει μόνιμο, γιατί δεν τους ενοχλεί αυτό; 

Σαμαράς -> η Νέα [ακροδεξιά] Δημοκρατία

Ο τρόπος που μαύρισαν οι οθόνες μας το βράδυ της 11ης Ιουνίου μόνο σε ένα δικτατορικό καθεστώς θα ταίριαζε. Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε και διέταξε το κλεισιμο της ΕΡΤ [διαίρει και βασίλευε]. Ο πρωθυπουργός μας, άλλωστε, είναι γνωστός ακροδεξιός. Το 1992 παραλίγο να προκαλούσε πόλεμο και ευτυχώς τον έδιωξε ο Μητσοτάκης τότε. Στόχος του Σαμαρά ήταν να προκαλέσει πόλεμο, στον οποίο η Ελλάδα σε συμμαχία με την Σερβία θα διαμέλιζαν την ΠΓΔΜ. Ευτυχώς η χώρα μας γλύτωσε την τύχη της Σερβίας, η οποία ακόμα σήμερα δεν έχει συνέλθει από τις επιλογές του φασίστα επικεφαλής της κυβέρνησης, Μιλόσεβιτς, τον οποίο βέβαια ο λαός τον είχε ανεβάσει στην εξουσία και ο οποίος τους οδήγησε σε μια σειρά τοιχοδιωκτικών πολέμων. Σύμμαχος αυτού του φασίστα ήταν ο Μητσοτάκης, πρωθυπουργός εκείνη την περίοδο της Ελλάδας και ακόμα περισσότερο υπερθεμάτιζε ο Σαμαράς, υπουργός Εξωτερικών. Ακόμα και ο Μητσοτάκης, ένας από τους πιο διεφθαρμένους πολιτικούς, παρόλα αυτά έξυπνος, κατάλαβε ότι ο Σαμαράς θα μπορούσε να προκαλέσει μια εθνική καταστροφή και τον έδιωξε απο την κυβέρνηση. Αυτόν τον άνθρωπο, ελέω εκδοτών και καναλαρχών, τον ψήφισε ο ελληνικός λαός μετά απο είκοσι χρόνια και είναι σήμερα πρωθυπουργός της χώρας. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, σήμερα να μας ξενίζει η συμπεριφορά του, όπως επίσης δεν θα πρέπει να μας ξενίζει η πιθανότητα συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας του Σαμαρά με την ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Το περιβάλλον του πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρο ως προς αυτό, είναι πιθανή μια μελλοντική συνεργασία με το φασιστικό αυτό μόρφωμα. 

Προσωπικά, αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι το χειροκρότημα που πήρε ο πρωθυπουργός στις πρόσφατες ομιλίες του για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Τότε που τα κανάλια ενώ έπαιζαν όλη μέρα επαναλήψεις λόγω απεργίας, ξαφνικά μετέδωσαν ζωντανά την ομιλία του Σαμαρά. Κυρίως με ενοχλεί και με προβληματίζει το γεγονός ότι χειροκροτούσαν νέα παιδιά. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται νέοι στην ηλικία μου να χειροκροτούν αυτόν τον πρωθυπουργό. Ταυτοχρόνως, ωστόσο, δεν μου φαίνεται τελικά και τόσο περίεργο, καθώς θυμάμαι την απάντηση που πήρα από εκπροσώπους της ΔΑΠ κατά τη διάρκεια μιας έρευνας για τις θέσεις των πολιτικών παρατάξεων. Η απάντηση ήταν κατά λέξη: "δεν ξέρουμε, μη νομίζεις ότι ασχολούμαστε και πολύ με αυτά". Αυτούς τους φοιτητές ο Αντώνης Σαμαράς χαρακτηρίζει "πολιτικοποιημένους". Τα πράγματα βέβαια δεν είναι πολύ καλύτερα και σε άλλες παρατάξεις.   



πολιτική αστάθεια

Έπειτα από τρεις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών που αποτελούσαν την κυβέρνηση φτάσαμε στην αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη και τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, πάλι στα ίδια δηλαδή. Η ξαφνική δαιμονοποίηση του αρχηγού της ΔΗΜΑΡ και η προσπάθεια ηρωοποίησης του "Βαγγέλη" ήταν φυσικά επόμενα. Ο πρωθυπουργός μίλησε και είπε ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, έχοντας για μια ακόμη φορά τα μάτια κλειστά. "Θα προχωρήσω όπως και να ‘χει" δήλωσε. Μη ξεχνάτε άλλωστε ότι μπορεί να έφυγε ο "Αριστερός" Κουβέλης, υπάρχει όμως η αδελφή ψυχή της ΝΔ του Σαμαρά, η Χρυσή Αυγή. 
Ο πρωθυπουργός παζάρευε μέχρι τελευταία στιγμή τον αριθμό των εργαζομένων που θα επαναπροσλάβει με τρίμηνες συμβάσεις, προκειμένου να πείσει τον "Φώτη", θαρρείς και μιλούσαν για στραγάλια. Δέχτηκε μάλιστα όπως είπε να ανεβάσει τον αριθμό στους 2.000. Τελικά ο κ.Κουβέλης δεν συμβιβάστηκε και υποστήριξε την επαναλειτουργία της ΕΡΤ έτσι όπως ήταν με όλο της το εργατικό δυναμικό. "Εγώ φεύγω, εσείς μπορείτε να μείνετε" φαίνεται να είπε ο κ.Κουβέλης διακόπτοντας την σύσκεψη τους και προκαλώντας την αντίδραση των άλλων δυο. Λίγο μετά και αφού συγκάλεσαν τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες επέστρεψαν στο γραφείο του πρωθυπουργού. "Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε ότι τίθεται σε κίνδυνο η πολιτική σταθερότητα. Εγώ έκανα βήματα πίσω. Εσύ γιατί δεν κάνεις;" ρώτησε ο πρωθυπουργός τον κ.Κουβέλη , αλλά δεν πήρε καμιά απάντηση. Κάπως έτσι φτάσαμε στη δικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ  και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ. 

Ο κ.Κουβέλης δήλωσε σχετικά: "Στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών δεν προέκυψε ο κοινός πολιτικός τόπος στο ζήτημα της ΕΡΤ. Η αναδιοργάνωση της ΕΡΤ πρέπει να γίνει με την ΕΡΤ σε κίνηση και με παρόντες όλους τους εργαζομένους, θέση που επανέλαβα. Δεν πρόκειται για τυπικό διαδιαστικό ζήτημα, αφορά στην ουσία. Το μάυρο στην τηλεόραση και η βίαιη διακοπή των συχνοτήτων ήταν συγκεκριμένη πολιτική λογική. Για εμάς είναι ζήτημα δημοκρατικής νομιμότητας. Παρά τη διαταγή του προέδρου του ΣτΕ να ενεργοποιηθούν οι συχνότητες, η απόφαση αυτή δεν έτυχε εφαρμογής όπως όφειλε να πράξει η κυβέρνηση. Το μαύρο παραμένει στους τηλεοπτικούς δέκτες. Δεν επήλθε συμφωνία. Η αποδοχή αυτής της πρότασης δεν θα άλλαζε την ουσία των πραγμάτων, που είναι ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα. [...] Δεν είναι δική μας ευθύνη ότι δε βρέθηκε ο κοινός πολιτικός τόπος. Η ΝΔ δεν προσήλθε σε αυτή την κοινή βάση". Το πρωί της Παρασκευής η ΔΗΜΑΡ απέσυρε επισήμως πια του υπουργούς της από την κυβέρνηση με μια δήλωση που προκαλεί ερωτηματικά "[...] θα στηρίζει την κυβέρνηση ανάλογα με την περίπτωση και με βάση την κεντρική κατεύθυνση". Τελικά "στηρίζει φεύγοντας ή φεύγει στηρίζοντας" ; 

Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας αναμένεται ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, σύμφωνα με τα περισσότερα δημοσιεύματα. Το ερώτημα κλειδί τις τελευταίες ώρες είναι αν τελικά ο κ.Βενιζέλος θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση, είτε ως αντιπρόεδρος είτε ως υπουργός. Ίδωμεν... Το μόνο σίγουρο κατά την άποψη μου είναι πως αυτή η κυβέρνηση του παρηκμασμένου αλλά "γενναίου" σύμφωνα με τους δημοσιογράφους και την ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που τι κι αν έχει 4% [σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις] από το 44% του 2009, συνεχίζει να κυβερνά, με την ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία. Τα πράγματα δεν φαίνεται να αντέχουν για πολύ και σίγουρα αν το επέτρεπε η τρόικα και η Γερμανία θα πήγαιναν ήδη σε εκλογές, αλλά μετά την απαγόρευση, συμφώνησαν οι περισσότεροι ότι "ο λαός δεν θέλει εκλογές"...





Δεν υπάρχουν σχόλια: